Ηγεσία του σήμερα: Από το εγώ στο εμείς

Η σύγχρονη ηγεσία δεν μετριέται με εξουσία, αποφάσεις ή στατιστικά. Μετριέται με σχέση, παρουσία, επίδραση.

Ο ηγέτης του σήμερα δεν καθοδηγεί από το «εγώ ξέρω», αλλά από το «εμείς μπορούμε». Και αυτό αλλάζει τα πάντα.

Από το “ατομικό πρότυπο” στο “συστημικό ρόλο”

Η παλιά εικόνα του ηγέτη ήταν αυτή του ήρωα:
■ Δυναμικός.
■ Σίγουρος.
■ Αυστηρός.
■ “Πάντα έτοιμος”.

Η νέα εικόνα του ηγέτη:
■ Συμπεριληπτικός.
■ Ενσυναισθητικός.
■ Ξεκάθαρος αλλά όχι απόλυτος.
■ Παρών με ευαλωτότητα και ακεραιότητα.

Δεν χάνει την κατεύθυνση. Αλλά την μοιράζεται.

Γιατί είναι απαραίτητη αυτή η μετακίνηση;

Γιατί:
■ Οι ομάδες δεν ακολουθούν τυφλά πια — ζητούν νόημα, σχέση, αυθεντικότητα.
■ Η καινοτομία και η προσαρμοστικότητα έρχονται από τη συνεργασία.
■ Η ψυχολογική ασφάλεια είναι ο απαραίτητος όρος για υψηλή απόδοση.
■ Οι κρίσεις (οικονομικές, κοινωνικές, προσωπικές) απαιτούν ηγεσία με επίγνωση — όχι έλεγχο.

Τι δεξιότητες έχει ο ηγέτης του σήμερα;

■ Συναισθηματική Νοημοσύνη.
■ Διαχείριση συγκρούσεων και σχέσεων.
■ Ενεργή ακρόαση & ανατροφοδότηση.
■ Αυτογνωσία & επίγνωση ρόλου.
■ Ικανότητα να κρατά τον “χώρο” για τους άλλους.
■ Ευθυγράμμιση πράξεων με αξίες.

Όταν η ηγεσία μένει στο “εγώ”…

■ Κουράζει τους ανθρώπους.
■ Ενισχύει τον φόβο και τη σιωπή.
■ Δημιουργεί κλίμα αμυντικότητας.
■ Μειώνει τη δημιουργικότητα.
■ Οδηγεί σε συγκρούσεις ρόλων και απόσυρση.

Προσωπική στάση ✨

Συνεργάζομαι με πολλούς ανθρώπους σε ηγετικές θέσεις. Και αυτό που βλέπω συνεχώς να κάνει τη διαφορά, δεν είναι τα πτυχία ή η εμπειρία.

Είναι το θάρρος να δεις τον εαυτό σου, να αναγνωρίσεις τι φέρνεις σε κάθε σχέση, και να χτίσεις εμπιστοσύνη μέσα από την αυθεντικότητα.

Η ηγεσία δεν ξεκινά από το “πώς θα με δουν”. Ξεκινά από το “πώς βλέπω εγώ τον εαυτό μου και τους άλλους”.

Ο ηγέτης του σήμερα δεν περπατά μπροστά. Περπατά ανάμεσα. Και χτίζει χώρο, όχι εξαρτήσεις.