Πρώτη συνεδρία: Tι να περιμένεις
Πρώτα από όλα θέλω να πω τα εξής:
Δεν λέω σε όλους ανθρώπους, που με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους, τα ίδια πράγματα.
Πάντα λέω κάτι κρίνοντας την κάθε στιγμή – εξού και η 100% προσοχή στο άτομο που μιλάει.
Ωστόσο, λέω ένα πράγμα τις περισσότερες πρώτες φορές: Το να ξεκινήσεις κάποιος να κάνει ψυχοθεραπεία αποτελεί γενναιότητα. Κι εσύ σήμερα είσαι γενναίος/α που είσαι εδώ.
Ίσως το λέω από προσωπική εμπειρία ή βίωμα. Αλλά το πιστεύω 100%!
Η πρώτη συνεδρία ψυχοθεραπείας είναι για πολλούς γεμάτη άγχος, ερωτήματα και αβεβαιότητα. Δεν ξέρεις τι να πεις, πώς να κάτσεις, αν “θα τα πεις σωστά”. Μην ανησυχείς — είναι απολύτως φυσιολογικό.
Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη συνεδρία δεν είναι τεστ. Είναι συνάντηση. Ένα ξεκίνημα. Ένας ασφαλής χώρος όπου μπορείς να είσαι ακριβώς όπως είσαι, χωρίς προσδοκίες ή πίεση.
Τι συμβαίνει πρακτικά;
Στην πρώτη συνεδρία, ο θεραπευτής:
■ Θα σε καλοδεχτεί και θα σε ρωτήσει με απλότητα ποιος/ποια είσαι.
■ Θα ακούσει τι σε έφερε μέχρι εκεί.
■ Θα προσπαθήσει να καταλάβει τι χρειάζεσαι και τι προσδοκάς.
■ Θα σου εξηγήσει πώς λειτουργεί η διαδικασία (συχνότητα, διάρκεια, απόρρητο).
■ Και θα σας δώσει την ευκαιρία να “γνωριστείτε” θεραπευτικά, χωρίς πίεση για “αποκαλύψεις”.
Τι μπορείς να πεις;
■ Μπορείς να πεις όσα νιώθεις άνετα να πεις.
■ Μπορείς να πεις “δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω”.
■ Μπορείς να πεις “δεν είμαι σίγουρος/η αν κάνω καλά που ήρθα”.
■ Μπορείς να είσαι εσύ.
Η θεραπεία δεν έχει σενάριο. Έχει χώρο, έχει έκφραση, έχει ελευθερία και πλαίσιο.
Η σχέση είναι το παν
Η πρώτη συνεδρία είναι η αρχή μιας σχέσης εμπιστοσύνης. Δεν κρίνεσαι. Δεν αξιολογείσαι. Εξερευνάς το αν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να σε συνοδεύσει σε μια διαδρομή. Και το ίδιο κάνει κι εκείνος.
Αν “ταιριάξετε”, θα το νιώσεις. Αν όχι, είναι επίσης οκ.
Συχνές απορίες:
■ Πρέπει να πω όλη μου τη ζωή από την αρχή; Όχι. Θα πας με τον δικό σου ρυθμό.
■ Θα φύγω πιο ελαφρύς/ή; Ίσως. Ίσως όμως και να νιώσεις “ανακατεμένος/η” — είναι μέρος της διαδικασίας.
■ Κι αν δεν νιώσω κάτι; Κι αυτό είναι φυσιολογικό. Είναι η αρχή. Δεν είναι κατάληξη. Προσωπικά στην πρώτη μου συνεδρία ένιωσα ότι δεν έγινε τίποτα… Μόνο που ακόμη την σκέφτομαι κατά καιρούς.
✨ Γιατί αξίζει;
Γιατί η πρώτη συνεδρία είναι ένα δώρο στον εαυτό σου. Γιατί ίσως είναι η πρώτη φορά που κάποιος σε ακούει πραγματικά. Χωρίς να σε διακόπτει. Χωρίς να θέλει να σου πει “τι να κάνεις”. Και αυτό από μόνο του μπορεί να είναι θεραπευτικό.
“Δεν χρειάζεται να ξέρεις πού πας. Αρκεί να είσαι διατεθειμένος να ξεκινήσεις.”